Kręgi piersiowe, sztuk 12,  połączone ruchowo z żebrami. Konkrety?

1. Wyrostki poprzeczne zmniejszają się od Th1-Th12. Są długie i masywne, odchylone w kierunku tylno-bocznym. Na poziomie Th1-Th10 znajdują sie powierzchnie stawowe do połączenia z guzkami żeber – dołki żebrowe wyrostka poprzecznego.
   Jako ciekawostkę palpacyjną w temacie wyrostków poprzecznych kręgów Th – reguła trzech. O czym nam mówi? O położeniu wyrostków poprzecznych w odniesieniu do  wyrostków kolczystych.
   Th1-Th3 – ten sam poziom co wyrostki kolczyste

Th4-Th6 – pół poziomu wyżej

Th7-Th9 – poziom wyżej

Th10 – poziom wyżej

Th11 – pół poziomu wyżej

Th12 – ten sam poziom

Dla lepszego zobrazowania grafika od www.1000ciekawostek.pl

2. Otwór kręgowy jest mniejszy niż w kręgach szyjnych i lędźwiowych. Ma okrągły kształt
3. Trzon kręgu ma kształt sercowaty i  posiada jedną lub dwie pary dołków żebrowych do połączenia z głowami żeber Th1-Th9 – tutaj mamy po dwie powierzchnie stawowe po bocznej stronie po obu stronach trzonu. W przypadku Th10 najczęściej jedna powierzchnia stawowa znajdująca się na górnym brzegu trzonu, a Th11-Th12 – również jedna w środku powierzchni bocznej.
4. Wyrostki kolczyste są długie, spiczaste i pochylone ku tyłowi i dołowi. Mają przekrój trójkątny i zachodzą na siebie w charakterystyczny sposób – na kształt dachówek. Wierzchołki kręgów sięgają do poziomu trzonu kręgu położonego niżej.
5. Wyrostki stawowe są ustawione w płaszczyźnie czołowej. Ich powierzchnie górne są ustawione lekko bocznie i ku tyłowi, a dolne bardziej przyśrodkowo i ku przodowi. Płaszczyzny powierzchni tworzą łuk, który umożliwia rotację i częściowo zakres zgięcia bocznego w kręgosłupie Th

Ważną informacją w tym temacie jest również wyjątkowość kręgu Th12, który ma cechy przejściowe między kręgami Th a kręgami L.  W swej górnej części  posiada powierzchnie stawowe dla żeber i wyrostki stawowe umożliwiające ruchy rotacyjne (cechy kręgu piersiowego), a w dolnej brak powierzchni stawowych dla żeber i wyrostki stawowe umożliwiające ruch zgięcia i wyprostu (cechy kręgów L). To wszystko sprawia, że kręg Th12 jest poddawany dużym obciążeniom, a w związku z tym często na tym poziomie dochodzi do złamań.

Parę dni temu serwowaliśmy Wam 5 faktów na temat kręgów szyjnych. Dostępny tutaj: https://pracowniafizjoteka.pl/5-faktow-na-temat-kregow-szyjnych/
Tak samo tym razem zachęcamy Was do wieczornego sięgnięcia na półkę i prześledzenia wpisu w towarzystwie dobrego napoju i…atlasu 😉

Źródło:
Anatomia Człowieka – Bochenek

Anatomia Kliniczna – Moore
Źródło zdjęcia głównego:  https://en.wikipedia.org/wiki/Thoracic_vertebrae