Krótki temat, ale treściwy. Jak wiecie goleń tworzy kość piszczelowa i strzałkowa, które są ściśle ze sobą połączone. Jak? Na całej długości funkcję łącznika spełnia błona międzykostna goleni (membrana interossea cruris). W dolnej części więzozrost piszczelowo-strzałkowy (syndesmosis tibiofibularis), a w części górnej staw piszczelowo-strzałkowy (articulatio tibiofibularis).

Staw piszczelowo-strzałkowy tworzy powierzchnia stawowa głowy strzałki oraz przyległa do niej powierzchnia stawowa strzałkowa kości piszczelowej. Obie są podobnej wielkości i kształtu. Cały staw wzmocniony jest przez więzadło przednie głowy strzałki (ligamentum capitis fibulae anterius) oraz więzadło tylne głowy strzałki (ligamentum capitis fibulae posterius), które przebiegają poprzecznie i nieco skośnie do boku i do dołu.
Ruchomość w stawie jest niewielka. Polega na amortyzacji odchylenia kostki bocznej w stawie skokowym górnym, a przy zgiętym stawie kolanowym mięsień dwugłowy uda może przesuwać głowę strzałki nieco do tyłu.

Więzozrost piszczelowo-strzałkowy

Jest łącznikiem pomiędzy wcięciem strzałkowym dolnego końca kości piszczelowej a powierzchnią przyśrodkową dolnego końca strzałki.  Do przodu i od dołu więzozrostu przebiega więzadło piszczelowo-strzałkowe przednie i tylne (ligamentum tibiofibulare anterius et posterius), które kończy się na powierzchni przedniej lub tylnej kostki bocznej. Ze względu  na niewielką ruchomość więzozrostu możliwe są odchylenia boczne obu kostek przy ruchach zgięcia grzbietowego stopy.

Błona międzykostna goleni jest obszarem, którym zamyka przestrzeń międzykostną. Rozpieta jest pomiędzy brzegiem międzykostnym piszczeli i strzałki. Jej włókna biegną skośnie ku dołowi – od kości piszczelowej do strzałkowej. Niektóre pasma biegną w kierunku przeciwnym. W górnej części błony międzykostnej znajduje się otwór, który stanowi przejście dla naczyń  piszczelowych przednich. W części dolnej również możemy znaleźć taki otwór, jednak mniejszy, a przez jeden z nich przechodzi gałąź przeszywająca tętnicy strzałkowej. W swej dolnej części przedłuża się w omówiony powyżej więzozrost piszczelowo-strzałkowy. Membrana interossea cruris jest miejscem przyczepu mięśni, a funkcjonalnie hamuje przesuwanie podłużne obu kości podudzia względem siebie.

Dzisiaj koniecznie zajrzyjcie do atlasu, żeby dokładnie przypomnieć sobie omawiane połączenia. W następnej lekcji zajmiemy się stawem skokowym i będziemy chcieli odpowiedzieć dlaczego podudzie posiada dwie kości 🙂

Zanim zaczniemy lekcje z mięśniami kończyny dolnej polecamy Wam fiszki anatomiczne, które są doskonałą formą powtórki materiału. Wersje fizyczne fiszek możecie nabyć w naszym sklepie internetowym:  www.anatomicznefiszki.pl 

Źródło zdjęcia głównego: https://www.pinterest.com/anlosty/figure-drawing/