Człowiek, który pokonał własne ograniczenia. Człowiek, którego warto poznać…

Wielokrotny medalista Igrzysk Paraolimpijskich w wyciskaniu ciężarów (powerlifting), urodził się 20 sierpnia 1951r. w Stawiszynie. Absolwent Zawodowej Szkoły Samochodowej w Kaliszu. W kolejnych latach rozpoczął naukę w Wojskowej Podoficerskiej Szkole Samochodowej w Rzeszowie. W 1970r. podjął pracę we Wrocławiu, w charakterze mechanika geologa w firmie Geoprojekt. Niespełna rok później miał miejsce nieszczęśliwy wypadek, który całkowicie odmienił życie p. Ryszarda – element konstrukcji wieży wiertniczej spadł na jego plecy uszkadzając nieodwracalnie kręgosłup (paraplegia-uszkodzenie kręgosłupa w odcinku piersiowym Th12). Miał wówczas 20lat.

Poprzez szpitale w Kłodzku i we Wrocławiu został skierowany do Konstancina na rehabilitację. Po pewnym czasie przyszła pora na rozmowę z profesorem Weissem-ówczesnym kierownikiem rehabilitacji, podczas której padają słowa, których usłyszeć nie chciał: już nigdy nie będziesz chodził. Było to dla Ryszarda dużym szokiem – w głębi serca miał nadzieję na późniejszy powrót do pełnej sprawności. Jednocześnie profesor motywuje go do ciągłej pracy nad sobą – by poprzez intensywne ćwiczenia mógł sobie radzić w życiu, być samodzielnym. Z takim nastawieniem, po rocznym pobycie wraca z Konstancina do domu… Tutaj na wysokości zadania staje rodzina, przyjaciele, a także byli współpracownicy.
„Przy pomocy innych i przy normalnym traktowaniu poprzez rodzinę i przyjaciół przeszedłem najtrudniejszy okres w swoim zyciu…”

Niespełna po 3tygodniach od powrotu odebrał samochód, dzięki któremu mógł być samodzielny. Pierwsze marzenia zaczęły się realizować. Przy pomocy kolegów udało mu się stworzyć siłownię w domu – przez 4 lata trenował 2x dziennie, oprócz niedzieli. Przez ten czas doprowadził swoje ciało i organizm do perfekcji – zrobił ogromne postępy. Po tym czasie przyszło znużenie – wrażenie, że osiągnął już wszystko, brakowało motywacji do dalszych treningów. W tym momencie zadziałała Mama Ryszarda – zgłosiła się do STARTU. Tutaj dowiedziała się o nowo wprowadzonej dyscyplinie – wyciskaniu ciężarów. Dostała adres i w maju 1977r. Ryszard poraz pierwszy przyszedł na siłownię do trenera Mysłakowskiego. Z racji zbliżających się wakacji umówili się na wrzesień. Wakacje minęły pod znakiem kolejnych intensywnych treningów, by wypaść jak najlepiej we wrześniu…

6 lutego 1978r. przyszedł czas na pierwsze zawody – Puchar Wyzwolenia Elbląga, na których Ryszardowi udało się w pierwszym podejściu wycisnąć 190kg – co było już rekordem Polski. Skończył w trzecim podejściu na 200kg. W tym samym roku wyjechał na Mistrzostwa Świata do Stoke Mandeville w Anglii(tutaj zostały stworzone podwaliny sportu niepełnosprawnych). Tutaj zadebiutował na arenie międzynarodowej. Zwycięstwo należało do Tomaszewskiego – wycisnął 210kg i automatycznie ustanowił nowy rekord świata (poprawił go o 2,5kg).

Przez 25lat swojej kariery był 6krotnie na Igrzyskach Paraolimpijskich. W 2000r., w Sydney miał zakończyć karierę, jednak ze względu na kontuzję łokcia nie mógł wystartować w zawodach. W związku z tym dokonał tego we Wrocławiu, podczas zawodów Srebrnej Sztangi , wśród znajomych i przyjaciół.
Na Igrzyskach Paraolimpijskich w podnoszeniu ciężarów (wyciskanie sztangi na ławce) zdobył: cztery złote i jeden srebrny medal.
1980 Holandia Arnhem – srebrny medal
1984 Anglia Stoke Mandeville – złoty medal
1988 Korea Seul – złoty medal
1992 Hiszpania Barcelona – złoty medal
1996 USA Atlanta – złoty medal
2000 Australia Sydney – kontuzja przed startem

Po drodze zdobył 7krotnie Mistrzostwo Świata, 10krotnie Mistrzostwo Europy, 24krotnie tytuł Mistrza Polski i ustanowił ponad 20rekordów świata.

W chwili obecnej pracuje Wojewódzkim Zrzeszeniu Sportowym Niepełnosprawnych START oraz prowadzi zajęcia z młodzieżą niepełnosprawną w Ewangelickim Centrum Diakonii i Edukacji im. M. Lutra we Wrocławiu – jest instruktorem, opiekunem i wychowawcą.
„Więcej teraz – jako trener przeżywam i denerwuję się niż kiedy byłem zawodnikiem”.

Co więcej, p. Ryszard oraz jego żona Barbara są Przyjaciółmi Dzieci – od 15 lat czynnie wspomagają Oddział Gminny Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Siekierczynie przy organizacji letniego wypoczynku dla dzieci. Państwo Tomaszewscy co roku fundują puchary, statuetki i upominki dla dzieci, które wręczają osobiście uczestnikom obozu za osiągnięcia sportowe w obozowych rozgrywkach sportowych. Ponadto podczas obozowych ognisk, apeli czy też uroczystości opowiadają dzieciom o swojej karierze sportowej, zachęcając je do czynnego uprawiania sportu, a przede wszystkim do wiary we własne siły i możliwości.

Dzięki swojej postawie Tomaszewski zdobył kilka odznaczeń państwowych (Złoty Krzyż Zasługi oraz Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski nadany przez Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego), sportowych (tytuł „Mistrza Sportu”; 12 krotnie Złoty Medal „Za Wybitne Osiągnięcia Sporotwe”; „Zasłużony dla Sportu na Dolnym Śląsku), a także wyróżnienia honorowe, m.in.: Najwybitniejszy Sporotowiec XX wieku oraz Międzynarodowe odznaczenie Fair Play.

Aktualnie p. Ryszard bierze udział w plebiscycie na najwybitniejszego sportowca niepełnosprawnego czterdziestolecia – organizowanego przez Fundację SEDEKA.  Głosowanie już za Nami, chętne osoby do zapoznania się z informacjami o plebiscycie odsyłam do strony: 

www.sedeka.pl/plebiscyt-paraolimpijski

Podsumowując:

Postawa i życiorys Ryszarda Tomaszewskiego idealnie pasuje do słów : „Jesteśmy zdolni do wielkich rzeczy jeżeli nie pozwolimy, by pokonał nas lęk przed własną słabością”.

Zapraszam również do obejrzenia dwóch filmików z Igrzysk Paraolimpijskich z udziałem p. Ryszarda: